دكتر علي شريعتي در سال 1312 در روستاي مزينان از حوالي شهرستان سبزوار متولد شد . اجداد او همه از عالمان دين بوده اند. پدرش استاد محمد تقي شريعتی موسس كانون حقايق اسلامي كه هدف آن «تجديد حيات اسلام و مسلمين» بود و مادرش زهرا اميني زني روستايي متواضع و حساس بود . علي به سال 1319 در سن هفت سالگي در دبستان ابن يمين ، ثبت نام مي كند، اما به دليل بحراني شدن اوضاع كشور خانواده اش را به ده مي فرستد و پس از برقراري آرامش نسبي در مشهد علي و خانواده اش به مشهد باز مي گردند . پس از اتمام تحصيلات مقدماتي در 16 سالگي سيكل اول دبيرستان را به پايان رساند و وارد دانشسراي مقدماتي شد .

در سال 31 ، اولين بازداشت علي كه در واقع نخستين رويارويي مستقيم وي با حكومت و طرفداري همه جانبه او از حكومت ملي بود ، واقع شد . در همين زمان يعني 1331 وي كه در سال آخر دانشسرا بود به پيشنهاد پدرش شروع به ترجمه كتاب ابوذر (نوشته عبدالحميد جوده السحار) مي كند . در اواسط سال 1331 تحصيلات علي در دانشسرا تمام شد و پس از مدتي شروع به تدريس در مدرسه كاتب پور احمدآباد كرد و همزمان به فعاليتهاي سياسيش ادامه داد. كتاب «مكتب واسطه» نيز در همين دوره نوشته شده است .

در سال 1334 پس از تاسيس دانشكده علوم و ادبيات انساني مشهد وارد آن دانشكده شد . در دانشكده مسئول انجمن ادبي دانشجويان بود . دكتر شريعتي نهايتا در روز 26 ارديبهشت سال 1356 از ايران ، به مقصد بلژيك هجرت كرد و پس از اقامتي سه روزه در بروكسل عازم انگلستان شد و در منزل يكي از بستگان نزديك همسر خود اقامت گزيد و پس از گذشت يك ماه در 29 خرداد همان سال به نحو مشكوك درگذشت و با مشورت استاد محمد تقي شريعتي و كمك دوستان و ياران او در جوار حرم مطهر حضرت زينب (س) در سوريه به خاك سپرده شد.